Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
храм, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Збудаванне, прызначанае для адпраўлення набажэнства і рэлігійных абрадаў, царква (у 2 знач.).
Старажытны х.
2.перан. Месца, якое выклікае павагу, святое для каго-н.
Х. навукі.
|| прым.хра́мавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
храмм., прям., перен.храм
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
храмцерк., перен.храм, род. хра́ма м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
храм, ‑а, м.
1. Збудаванне, прызначанае для адпраўлення набажэнства і рэлігійных абрадаў. Мусіць, з такім самым пачуццём тысячагоддзі назад у якім-небудзь першабытным храме людзі прыступалі да здабывання свяшчэннага агню.Маўр.Захаваліся руіны рымскіх храмаў, палацаў, тэатраў, трыумфальных арак, лазняў.В. Вольскі.
2.перан. Месца, якое выклікае павагу, святое для каго‑н. У хуткім часе БДТ‑1 стаў храмам мастацтва, святыняй роднага слова.Ліс.Бачу цябе [Пуліхава] ў Піцеры, ва універсітэце. Вось яны сцены храма навукі, пра які ты марыў!Мехаў.А душа мая і думкі — там, Дзе шахцёры-салякопы Мудра Пад зямлёй узводзяць працы храм, Увесь з мазаікі і перламутру.Аўрамчык.//перан. Пра сферу высокіх духоўных каштоўнасцей. А невядомы Ікс. Спрабуе — хі-хі! — у храм паэзіі зайсці ў лапцях, Складае вершы на мужыцкі лад.Жычка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)