хму́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хму́рны хму́рная хму́рнае хму́рныя
Р. хму́рнага хму́рнай
хму́рнае		 хму́рнага хму́рных
Д. хму́рнаму хму́рнай хму́рнаму хму́рным
В. хму́рны (неадуш.)
хму́рнага (адуш.)		 хму́рную хму́рнае хму́рныя (неадуш.)
хму́рных (адуш.)
Т. хму́рным хму́рнай
хму́рнаю		 хму́рным хму́рнымі
М. хму́рным хму́рнай хму́рным хму́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хму́рны, -ая, -ае.

1. Пахмурны, воблачны (пра неба, надвор’е і пад.).

Х. дзень.

Хмурная пара года.

2. перан. Сумны, пануры.

Гаспадар сядзеў х.

Х. настрой.

|| наз. хму́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хму́рны

1. па́смурный, о́блачный, су́мрачный;

2. перен. мра́чный; угрю́мый, невесёлый, па́смурный, хму́рый, су́мрачный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хму́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Пахмурны, воблачны (пра неба, пагоду, пару года, частку сутак). Дзень па-асенняму хмурны, таму пад шатамі елак амаль вячэрні паўзмрок, і немагчыма разгледзець зубравы вочы: што ў іх? Шамякін. Была хмурная, гразкая восень. Скрыган. Потым узышоў месяц. Ён паволі падымаўся па хмурным небе. Асіпенка. // Такі, дзе змрочна. Прыгрэе цёплае сонца, растопіць гурбы снегу, зазеляніць жоўтыя паплавы, у бярэ хмурныя лясы. Гартны.

2. перан. Сумны, пануры (пра чалавека). [Элінора] зразумела, чаму Сузан вельмі часта ўставаў з-за хатняга стала хмурны, нездаволены. Лынькоў. Паглядзела дачка, стала хмурная: Знаць, не прыйдзе ён [любы] гэткай бураю. Панчанка. Архіпцоў сядзеў моўчкі, схіліўшы галаву, нейкі хмурны ці, можа, разгублены. Кухараў. — Ты нейкая хмурная сёння? — адразу заўважыў.. [Антось] жончын настрой. Васілевіч. // Які выражае суровасць, панурасць, заклапочанасць. Выйшаў на ганак.. хлопец з хмурнымі заспанымі вачыма. Мележ. Слёзы ў мяне праступаюць з-пад хмурных павек. Багдановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хму́рны

1. (пра надвор’е) trüb(e), bedéckt;

2. перан (пануры, сумны) trüb(e), fínster, düster

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пану́рысты, -ая, -ае.

Хмурны, няветлівы.

П. чалавек.

|| наз. пану́рыстасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неулы́бчивый пахму́рны, хму́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хму́ры, -ая, -ае (разм.).

Тое, што і хмурны.

Х. дзень.

Х. твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

угрю́мый пану́ры, хму́рны, пахму́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́смурный

1. пахму́рны, хму́рны; (обложенный тучами) хма́рны;

па́смурная пого́да пахму́рнае (хма́рнае) надво́р’е;

2. перен. (невесёлый) хму́рны; (угрюмый) пану́ры;

па́смурное настрое́ние хму́рны (пану́ры) настро́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)