халту́рны, -ая, -ае (разм.).

1. гл. халтура.

2. Які з’яўляецца халтурай (у 2 знач.).

Халтурная работа.

|| наз. халту́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

халту́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. халту́рны халту́рная халту́рнае халту́рныя
Р. халту́рнага халту́рнай
халту́рнае		 халту́рнага халту́рных
Д. халту́рнаму халту́рнай халту́рнаму халту́рным
В. халту́рны (неадуш.)
халту́рнага (адуш.)		 халту́рную халту́рнае халту́рныя (неадуш.)
халту́рных (адуш.)
Т. халту́рным халту́рнай
халту́рнаю		 халту́рным халту́рнымі
М. халту́рным халту́рнай халту́рным халту́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

халту́рны разг., в разн. знач. халту́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

халту́рны, ‑ая, ‑ае.

Разм. зневаж.

1. Які мае адносіны да халтуры; які займаецца халтурай. Халтурны пераклад. □ Ішоў [Шапшон] халтурнаю дарогай: Дзе хату зробіць, а дзе хлеў. Смагаровіч.

2. Які з’яўляецца халтурай (у 2 знач.). Халтурны нарыс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

халту́рны stümperhaft; kítschig;

халту́рная рабо́та гл. халтура 1.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

халту́ра, -ы, ж. (разм.).

1. Пабочны, звычайна лёгкі заработак звыш асноўнага.

Пасля работы займацца халтурай.

2. Нядобрасумленна, неахайна, без ведання справы выкананая работа, а таксама рэч, зробленая такім чынам.

|| прым. халту́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

халту́рный халту́рны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stümperhaft

a дрэ́нны; няўме́лы; халту́рны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kítschig

a вульга́рны, ні́зкі, халту́рны, парта́цкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

szmirowaty

разм. безгустоўны; халтурны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)