халту́ра, -ы, ж. (разм.).

1. Пабочны, звычайна лёгкі заработак звыш асноўнага.

Пасля работы займацца халтурай.

2. Нядобрасумленна, неахайна, без ведання справы выкананая работа, а таксама рэч, зробленая такім чынам.

|| прым. халту́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)