уцяка́ч, уцекача́, мн. уцекачы́, уцекачо́ў, м.

1. Той, хто ўцёк² (у 2 знач.).

2. Тое, што і бежанец.

|| ж. уцяка́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уцяка́ч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уцяка́ч уцекачы́
Р. уцекача́ уцекачо́ў
Д. уцекачу́ уцекача́м
В. уцекача́ уцекачо́ў
Т. уцекачо́м уцекача́мі
М. уцекачу́ уцекача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уцяка́ч (род. уцекача́) м.

1. бегле́ц;

2. разг., см. бе́жанец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уцяка́ч, уцекача, м.

1. Той, хто ўцякае або ўцёк адкуль‑н. У [партызанскія].. рады ўліваліся ўсё новыя і новыя людзі — калгаснікі, абкружэнцы, уцекачы з нямецкага палону. М. Ткачоў.

2. Разм. Тое, што і бежанец.

•••

Даць (задаць) уцекача — тое, што і даць (задаць) дзёру (гл. даць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уцяка́ч м. Flüchtling m -s, -e, Áusreißer m -s, -; Entláufene (sub) m -n, -n, Entsprúngene (sub) m -n, -n (са зняволення)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бягля́к, бегляка́, мн. беглякі́, бегляко́ў, м. (разм.).

Той, хто ўцякае, уцякач.

|| ж. бягля́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

збе́г

‘уцякач’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. збе́г збе́гі
Р. збе́га збе́гаў
Д. збе́гу збе́гам
В. збе́га збе́гаў
Т. збе́гам збе́гамі
М. збе́гу збе́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

deserter [dɪˈzɜ:tə] n. дэзерці́р; уцяка́ч

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

runaway​1 [ˈrʌnəweɪ] n. уцяка́ч

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

уцяка́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Жан. да уцякач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)