уцяка́ч м. Flüchtling m -s, -e, Áusreißer m -s, -; Entláufene (sub) m -n, -n, Entsprúngene (sub) m -n, -n (са зняволення)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Áusreißer

m -s, - разм. уцяка́ч; дэзерці́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Flüchtling

m -s, -e уцяка́ч; бе́жанец

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

refugee

[,refjuˈdʒi:]

n.

уцяка́ч уцекача́ m., уцяка́чка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

deserter

[dɪˈzɜ:rtər]

n.

1) уцяка́ч уцекача́ m.; уцяка́чка f.

2) дэзэртэ́р -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

runaway

[ˈrʌnə,weɪ]

n.

1) бягля́к, бягу́н бегуна́ m.; уцяка́ч уцекача́ m.

2) уцёкі pl. only

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

renegade

[ˈrenɪgeɪd]

1.

n.

1) рэнэга́т -а m.; пярэ́хрыст -а m.; здра́днік, адсту́пнік -а, адрачэ́нец -ца m.

2) выгна́нец -ца, уцяка́ч уцекача́ m.

2.

adj.

рэнэга́цкі, адрачэ́нскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fugitive

[ˈfju:dʒətɪv]

1.

n.

1) зьбе́глы -ага m.; бягу́н -а́ m.

2) уцяка́ч уцекача́ m., уцяка́чка f.

3) Obsol. дэзэртэ́р -а m.

2.

adj.

1) зьбе́глы

2) мімалётны, міну́чы

3) вандро́ўны; бадзя́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

outlaw

[ˈaʊtlɔ]

1.

n.

1) чалаве́к па-за зако́нам; выгна́ньнік -а m., выгна́ньніца f.; уцяка́ч уцекача́ m.

2) разбо́йнік -а m.

2.

v.

1) абвяшча́ць каго́ па-за зако́нам

2) рабі́ць або́ абвяшча́ць што нелега́льным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)