усле́д.

1. прысл. і прыназ. з Д. Па слядах каго-н., чаго-н., непасрэдна за кім-, чым-н.

Ісці ў.

Глядзець у. цягніку.

2. прысл. Наўздагон за кім-н.

Крыкнуць у.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усле́д

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
усле́д - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

усле́д

прыназоўнік

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

усле́д

1. нареч. вслед, сле́дом;

ісці́ ўслед — идти́ вслед (сле́дом);

2. нареч. вдого́нку;

кры́кнуць у. — кри́кнуть вдого́нку;

3. предлог с дат. вслед;

глядзе́ць у. цягніку́ — смотре́ть вслед по́езду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усле́д, прысл. і прыназ.

1. прысл. Непасрэдна за кім‑, чым‑н. Над параходам з’явілася чайка і паляцела ўслед. Даніленка. На павароце Хмыль аглянуўся: расхінуўшы на грудзях кажушок, Мацей памалу ішоў услед. М. Стральцоў. / З прыназ. «за» ўтварае спалучэнне з Т. Наташа з дзяўчатамі вязала ў полі снапы ўслед за жняяркамі. Асіпенка. Услед за ёю [восенню] вецер закаханы Шэпча чараўніцы пра любоў. Скурко. Услед за статкам рушылі падводы і грузавікі з калгасным дабром. Якімовіч. // У напрамку каго‑, чаго‑н., што аддаляецца. Віця пастаяў трошкі, паглядзеў услед і павярнуўся ісці дахаты. Каліна. [Ляцяць] у вырай журавы. Услед махаюць крыллем кволым Кусты, лімонніцы, чмялі. Барадулін.

2. прысл. Наўздагон за кім‑н. Ссутуліўшыся, .. [яфрэйтар] кінуўся быў да машыны. Услед пасыпалася каменне. Лынькоў. — Ходзіць, зрэнкі заліўшы, і ўсе ў яго вінаватыя, а толькі не ён, — зняважліва кінула.. [пасажыру] ўслед буфетчыца. В. Вольскі.

3. прысл. У той жа момант, амаль адначасова. Выскаквалі з двароў дзеці, .. крычалі на ўсе галасы: «Вяселле едзе!» .. Выбягалі ўслед бабы, дзяўчаты. Лынькоў.

4. прыназ. з Д. У напрамку каго‑, чаго‑н., што аддаляецца. Арцём чамусьці скоса паглядзеў услед дзяўчыне і адвярнуўся спінай. Ракітны. Сэрца ў хлопчыка заб’ецца, Сам увесь ён задрыжыць, І сама душа, здаецца, Услед звону паляціць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усле́дI прысл hinterhr; nach (прыстаўка дзеяслова);

пасла́ць усле́д nchschicken vt;

ісці́ усле́д за кім j-m auf dem Fuß flgen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

усле́дII прыназ:

глядзе́ць каму усле́д j-m nchsehen* vi, nchschauen vi, nchblicken vi;

ён кры́кнуў нам усле́д er schrie uns nach

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сле́дом нареч. сле́дам, усле́д.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сле́дам, прысл.

Услед за кім-, чым-н., не адстаючы.

Ехаць с.

Следам за дзедам (разм.) — па прыкладзе старэйшых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вслед

1. нареч. усле́д, сле́дам;

идти́ вслед ісці́ ўслед (сле́дам);

2. предлог с дат. усле́д (каму, чаму); (вдогонку) наўздаго́н (каму, чаму);

смотре́ть вслед по́езду глядзе́ць усле́д по́езду.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)