уратава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уратава́ны уратава́ная уратава́нае уратава́ныя
Р. уратава́нага уратава́най
уратава́нае
уратава́нага уратава́ных
Д. уратава́наму уратава́най уратава́наму уратава́ным
В. уратава́ны (неадуш.)
уратава́нага (адуш.)
уратава́ную уратава́нае уратава́ныя (неадуш.)
уратава́ных (адуш.)
Т. уратава́ным уратава́най
уратава́наю
уратава́ным уратава́нымі
М. уратава́ным уратава́най уратава́ным уратава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уратава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уратава́ны уратава́ная уратава́нае уратава́ныя
Р. уратава́нага уратава́най
уратава́нае
уратава́нага уратава́ных
Д. уратава́наму уратава́най уратава́наму уратава́ным
В. уратава́ны (неадуш.)
уратава́нага (адуш.)
уратава́ную уратава́нае уратава́ныя (неадуш.)
уратава́ных (адуш.)
Т. уратава́ным уратава́най
уратава́наю
уратава́ным уратава́нымі
М. уратава́ным уратава́най уратава́ным уратава́ных

Кароткая форма: уратава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уратава́ны разг. спасённый; убережённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уратава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад уратаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спасённый вы́ратаваны; уратава́ны; адратава́ны; см. спасти́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ocalony

выратаваны, уратаваны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zbawiony

1. выратаваны; уратаваны;

2. рэл. блажэнны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ДА́НЦЫГ Май Вольфавіч

(н. 27.4.1930, Мінск),

бел. жывапісец. Засл. дз. маст. Беларусі (1973). Нар. мастак Беларусі (1995). Скончыў Мінскае маст. вучылішча (1952), Маскоўскі маст. ін-т імя Сурыкава (1958). З 1958 выкладае ў Бел. АМ (праф. з 1980). Працуе ў розных жанрах станковага жывапісу. Сярод работ: тэматычныя карціны «Раніца новага Мінска» (1959), «Партызанскае вяселле» (1968), «Купалаўскія радкі» (1972), «Легенда Беларусі» (1975), «І памятае свет уратаваны...» (1985—95); лірычныя пейзажы «Стары і новы Мінск» (1963), «Цішыня» (1976), «Бацькаўшчына мая» (1982), «Мая Лагойшчына» (1985), серыя «Віцебск — радзіма Шагала» (1994); нацюрморты «Бэз» (1962), «Аб Вялікай Айчыннай...» (1968), «Ялінка» (1971), «Палітра новабудоўляў» (1979); партрэты «Сталявар» (1956), «Кінарэжысёр Э.Клімаў» (1985), пісьменнікаў А.Адамовіча і В.Быкава (абодва 1986) і інш. 3 твораў манум. жывапісу: мазаічнае пано ў кінатэатры «Партызан» (1966), мазаіка ў гасцініцы «Юбілейная» (1969, з Б.Няпомняшчым) — абодва ў Мінску. Творам Д. ўласцівы арыгінальныя кампазіцыйныя рашэнні, драматургічнасць зместу. Канструктыўна-пластычнае валоданне колерам, спалучэнне прыёмаў манум. і станковага мастацтваў, метафарычнасці і канкрэтыкі дазваляюць яму ствараць яркія маст. вобразы, поўна раскрыць сваю творчую індывідуальнасць. Прэмія Ленінскага камсамола Беларусі 1968.

Літ.:

Сурский О.А М.В.Данциг. М., 1975;

Крэпак Б.А Май Данцыг. Мн., 1976;

Петэрсан С. Убачым новыя творы // Мастацтва. 1995. № 9.

Л.Ф.Салавей.

М.В.Данцыг.
М.Данцыг. І памятае свет выратаваны... 1985—95.

т. 6, с. 48

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)