уратава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уратава́ны уратава́ная уратава́нае уратава́ныя
Р. уратава́нага уратава́най
уратава́нае		 уратава́нага уратава́ных
Д. уратава́наму уратава́най уратава́наму уратава́ным
В. уратава́ны (неадуш.)
уратава́нага (адуш.)		 уратава́ную уратава́нае уратава́ныя (неадуш.)
уратава́ных (адуш.)
Т. уратава́ным уратава́най
уратава́наю		 уратава́ным уратава́нымі
М. уратава́ным уратава́най уратава́ным уратава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)