Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
упраўле́нне, ‑я, н.
Адміністрацыйная ўстанова або орган установы, арганізацыі і пад., які кіруе пэўнай галіною гаспадарчай, навуковай, ваеннай і іншай дзейнасці. Цэнтральнае статыстычнае ўпраўленне. Упраўленне чыгункі. □ Ужо мінуліся суткі, як камісар пакінуў ўпраўленне палітычнай прапаганды фронта.Лынькоў.// Будынак, памяшканне, у якім знаходзіцца такая ўстанова або такі орган. [Васіль Пятровіч і Барушка] выйшлі з упраўлення і закрочылі па пустэльнай плошчы Свабоды.Карпаў.//Разм. Супрацоўнікі такой установы або такога органа. Упраўленне выехала на ўборку бульбы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упраўле́ннен.
1. (установа, орган) Administratión f -, -en, Léitung f -, -en; Verwáltung f -, -en;
гало́ўнае ўпраўле́нне Háuptverwaltung f;
2.гл. кіраванне 2.
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Verw.
= Verwaltung – упраўленне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
УУС (упраўленне ўнутраных спраў) Polizeiverwaltung f
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Verwáltungsstelle
f -, -n упраўле́нне, упра́ва
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Báhnverwaltung
f -, -en упраўле́нне чыгу́нкі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
LVA
= Landesversicherungsanstalt – упраўленне сацыяльнага страхавання (ФРГ)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)