тыра́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тыра́ж тыражы́
Р. тыражу́ тыражо́ў
Д. тыражу́ тыража́м
В. тыра́ж тыражы́
Т. тыражо́м тыража́мі
М. тыражы́ тыража́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тыра́ж¹, -у́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Розыгрыш выйгрышаў у пазыцы, латарэі.

Т. грашова-рэчавай латарэі.

2. Пагашэнне аблігацый пазыкі або іншых папер установай, якая іх выпусціла.

Аблігацыі выйшлі ў т.

Выйсці ў тыраж (разм.) — выйсці з ужытку, устарэць, стаць непрыгодным для выкарыстання.

|| прым. тыра́жны, -ая, -ае.

Тыражная табліца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тыра́ж², -у́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Колькасць экзэмпляраў якога-н. друкаванага выдання аднаго выпуску.

Т. газеты павялічыўся ў тры разы.

|| прым. тыра́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тыра́ж, -жу́ м., в разн. знач. тира́ж;

вы́йсці ў т. — вы́йти в тира́ж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тыра́ж 1, ‑у, м.

1. Розыгрыш выйгрышаў у пазыцы або латарэі. Трэці тыраж дзяржаўнай пазыкі.

2. Пагашэнне аблігацый пазыкі або іншых папер установай, якая іх выпусціла. Аблігацыя выйшла ў тыраж.

•••

Выйсці ў тыраж гл. выйсці.

[Фр. tirage.]

тыра́ж 2, ‑у, м.

Колькасць экземпляраў якога‑н. друкаванага выдання аднаго выпуску. Тыраж газеты. Выданне мастацкіх твораў вялікім тыражом. □ Тыраж кнігі даволі вялікі, і тое, што праз некалькі тыдняў яна ўжо знікла з прылаўкаў кнігарняў, сведчыць пра цікавасць да яе шырокага кола чытачоў. «Полымя».

[Фр. tirage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тыраж

т. 16, с. 79

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тыра́ж м

1. (латарэі) Zehung f -, -en, Verlsung f -, -en;

тыра́ж пагашэ́ння Tlgungsziehung f -;

2. палігр uflage f -, -n;

ма́савы тыра́ж Mssenauflage f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Тыра́ж ‘розыгрыш выйгрышаў’, ‘наклад друкаванага выдання’ (ТСБМ, Некр. і Байк.). Праз рус. тира́ж, запазычанага з франц. tirageтыраж’, з першаснага значэння ‘выцягванне жэрабя’, якое ад tirer ‘цягнуць’, што выводзяць з народнай націны (Фасмер, 4, 60; ЕСУМ, 5, 571; Арол, 4, 73).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тыра́ж

(фр. tirage)

1) колькасць экзэмпляраў якога-н. друкаванага выдання (напр. т. газеты, т. кнігі);

2) розыгрыш выйгрышаў у пазыцы, латарэі; пагашэнне аблігацый.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

тира́ж тыра́ж, -жу́ м.; накла́д, -ду м.;

вы́йти в тира́ж вы́йсці ў тыра́ж;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)