Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
тыра́ж¹, -у́, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Розыгрыш выйгрышаў у пазыцы, латарэі.
Т. грашова-рэчавай латарэі.
2. Пагашэнне аблігацый пазыкі або іншых папер установай, якая іх выпусціла.
Аблігацыі выйшлі ў т.
◊
Выйсці ў тыраж (разм.) — выйсці з ужытку, устарэць, стаць непрыгодным для выкарыстання.
|| прым.тыра́жны, -ая, -ае.
Тыражная табліца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тыра́ж², -у́, мн. -ы́, -о́ў, м.
Колькасць экзэмпляраў якога-н. друкаванага выдання аднаго выпуску.
Т. газеты павялічыўся ў тры разы.
|| прым.тыра́жны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тыра́ж, -жу́м., в разн. знач. тира́ж;
◊ вы́йсці ў т. — вы́йти в тира́ж
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тыра́ж1, ‑у, м.
1. Розыгрыш выйгрышаў у пазыцы або латарэі. Трэці тыраж дзяржаўнай пазыкі.
2. Пагашэнне аблігацый пазыкі або іншых папер установай, якая іх выпусціла. Аблігацыя выйшла ў тыраж.
•••
Выйсці ў тыражгл. выйсці.
[Фр. tirage.]
тыра́ж2, ‑у, м.
Колькасць экземпляраў якога‑н. друкаванага выдання аднаго выпуску. Тыраж газеты. Выданне мастацкіх твораў вялікім тыражом. □ Тыраж кнігі даволі вялікі, і тое, што праз некалькі тыдняў яна ўжо знікла з прылаўкаў кнігарняў, сведчыць пра цікавасць да яе шырокага кола чытачоў.«Полымя».
[Фр. tirage.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
тыра́жм
1. (латарэі) Zíehung f -, -en, Verlósung f -, -en;
тыра́ж пагашэ́ння Tílgungsziehung f -;
2.палігрÁuflage f -, -n;
ма́савы тыра́ж Mássenauflage f
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Тыра́ж ‘розыгрыш выйгрышаў’, ‘наклад друкаванага выдання’ (ТСБМ, Некр. і Байк.). Праз рус.тира́ж, запазычанага з франц.tirage ‘тыраж’, з першаснага значэння ‘выцягванне жэрабя’, якое ад tirer ‘цягнуць’, што выводзяць з народнай націны (Фасмер, 4, 60; ЕСУМ, 5, 571; Арол, 4, 73).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
тыра́ж
(фр. tirage)
1) колькасць экзэмпляраў якога-н. друкаванага выдання (напр. т. газеты, т. кнігі);
2) розыгрыш выйгрышаў у пазыцы, латарэі; пагашэнне аблігацый.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
тира́жтыра́ж, -жу́м.; накла́д, -ду м.;
◊
вы́йти в тира́ж вы́йсці ў тыра́ж;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)