тыра́ж
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тыра́ж | тыражы́ | |
тыражу́ | тыражо́ў | |
тыражу́ | тыража́м | |
тыра́ж | тыражы́ | |
тыражо́м | тыража́мі | |
тыражы́ | тыража́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)