тура́, -ы́, мн. ту́ры і (з ліч. 2, 3, 4) туры́, тур, ж. (разм.).

Шахматная фігура, якая мае форму вежы; ладдзя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тура́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тура́ ту́ры
туры́
Р. туры́ ту́р
Д. туры́ ту́рам
В. туру́ ту́ры
туры́
Т. туро́й
туро́ю		 ту́рамі
М. туры́ ту́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тура́ ж., шахм. ладья́, тура́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тура́ шахм., разг. тура́, -ры́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тура́, ‑ы, ж.

Разм. Шахматная фігура, якая мае форму вежы; ладдзя ​2. Каля каробкі пажарнага дэпо з вежаю, што нагадвала шахматную туру, размясціўся цэлы партызанскі лагер. Карпаў.

[Фр. tour ад лац. turris — вежа.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тура,

рака ў Расіі.

т. 16, с. 34

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Тура,

пасёлак у Расіі.

т. 16, с. 34

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тура́ ж. разм. шахм. Turm m -(e)s, Türme

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тура́

(фр. tour, ад лац. turris = вежа)

шахматная фігура, якая мае форму вежы; ладдзя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тура

Том: 34, старонка: 72.

img/34/34-072_0408_Тура.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)