тура́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тура́ ту́ры
туры́
Р. туры́ ту́р
Д. туры́ ту́рам
В. туру́ ту́ры
туры́
Т. туро́й
туро́ю		 ту́рамі
М. туры́ ту́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)