сухо́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сухо́тны сухо́тная сухо́тнае сухо́тныя
Р. сухо́тнага сухо́тнай
сухо́тнае		 сухо́тнага сухо́тных
Д. сухо́тнаму сухо́тнай сухо́тнаму сухо́тным
В. сухо́тны (неадуш.)
сухо́тнага (адуш.)		 сухо́тную сухо́тнае сухо́тныя (неадуш.)
сухо́тных (адуш.)
Т. сухо́тным сухо́тнай
сухо́тнаю		 сухо́тным сухо́тнымі
М. сухо́тным сухо́тнай сухо́тным сухо́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сухо́тны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. сухо́тны сухо́тныя
Р. сухо́тнага сухо́тных
Д. сухо́тнаму сухо́тным
В. сухо́тнага сухо́тных
Т. сухо́тным сухо́тнымі
М. сухо́тным сухо́тных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сухо́тны разг.

1. прил. чахо́точный, туберкулёзный;

2. в разн. знач., сущ. чахо́точный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сухо́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Хворы на сухоты. Стаяў мокры, відаць, сухотны, італьянец, прадаваў з латка гіпсавых напалеонаў. Караткевіч. / у знач. наз. сухо́тны, ‑ага, м.; сухо́тная, ‑ай, ж. Вясна для сухотных — не радасць, Вясна для сухотных — праверка. Жычка.

2. Такі, што бывае пры сухотах. Сухотны кашаль. □ Дзве слязінкі ўпалі На матчыну скронь, На сухотнае ўпалі аблічча... Трус. Твар вельмі бледны, малочна-белы, толькі на скулах ружавеюць дзве плямы сухотнага румянцу. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сухо́тны

1. schwíndsüchtig;

сухо́тны румя́нец héktische Röte, héktische Flécken;

2. у знач. наз. м. гл. cyxoтнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сухо́ты, -аў.

Тое, што і туберкулёз.

|| прым. сухо́тны, -ая, -ае.

С. кашаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

туберкулёзный мед. туберкулёзны, сухо́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чахо́точный разг.

1. прил. сухо́тны;

2. сущ. сухо́тнік, -ка м., сухо́тны, -нага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

suchotniczy

сухотны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hectic flush

сухо́тны румя́нец

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)