сухо́тны
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			сухо́тны | 
					сухо́тная | 
					сухо́тнае | 
					сухо́тныя | 
					
		
			| Р. | 
			сухо́тнага | 
					сухо́тнай сухо́тнае | 
					сухо́тнага | 
					сухо́тных | 
					
		
			| Д. | 
			сухо́тнаму | 
					сухо́тнай | 
					сухо́тнаму | 
					сухо́тным | 
					
		
			| В. | 
			сухо́тны (неадуш.) сухо́тнага (адуш.) | 
					сухо́тную | 
					сухо́тнае | 
					сухо́тныя (неадуш.) сухо́тных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			сухо́тным | 
					сухо́тнай сухо́тнаю | 
					сухо́тным | 
					сухо́тнымі | 
					
		
			| М. | 
			сухо́тным | 
					сухо́тнай | 
					сухо́тным | 
					сухо́тных | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
сухо́тны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			
			
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			сухо́тны | 
					сухо́тныя | 
					
		
			| Р. | 
			сухо́тнага | 
					сухо́тных | 
					
		
			| Д. | 
			сухо́тнаму | 
					сухо́тным | 
					
		
			| В. | 
			сухо́тнага | 
					сухо́тных | 
					
		
			| Т. | 
			сухо́тным | 
					сухо́тнымі | 
					
		
			| М. | 
			сухо́тным | 
					сухо́тных | 
					
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
сухо́тны разг.
1. прил. чахо́точный, туберкулёзный;
2. в разн. знач., сущ. чахо́точный
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
сухо́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Хворы на сухоты. Стаяў мокры, відаць, сухотны, італьянец, прадаваў з латка гіпсавых напалеонаў. Караткевіч. / у знач. наз. сухо́тны, ‑ага, м.; сухо́тная, ‑ай, ж. Вясна для сухотных — не радасць, Вясна для сухотных — праверка. Жычка.
2. Такі, што бывае пры сухотах. Сухотны кашаль. □ Дзве слязінкі ўпалі На матчыну скронь, На сухотнае ўпалі аблічча... Трус. Твар вельмі бледны, малочна-белы, толькі на скулах ружавеюць дзве плямы сухотнага румянцу. Мікуліч.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
сухо́ты, -аў.
Тое, што і туберкулёз.
|| прым. сухо́тны, -ая, -ае.
С. кашаль.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
туберкулёзный мед. туберкулёзны, сухо́тны.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
чахо́точный разг.
1. прил. сухо́тны;
2. сущ. сухо́тнік, -ка м., сухо́тны, -нага м.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)