Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
стогн, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. Жаласны енк, выкліканы болем або вялікім горам; выражэнне пакуты, адчаю.
Стогны хворых.
2.перан. Пра працяглы гук, шум, гул ад чаго-н.
Цяжкім стогнам аддалося рэха ва ўсіх канцах лесу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
стогн (род. сто́гну) м., прям., перен. стон; стена́ние ср.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стогн, ‑у, м.
1. Жаласны енк, выкліканы болем або вялікім горам; выражэнне пакуты, адчаю. [Гжэцкі] не пачуў майго стогну, калі паласавалі і калечылі цела, бо нават стогн быў бы таксама яго перамогай.Скрыган.Боты настойліва, глуха таўклі, не могучы дастаць з .. [Віці] нічога больш, апроч нейкага стогну.Брыль.Гарпіна павяла Ніну ў другі пакой і там пачала аперацыю. Адтуль чуліся стогны Ніны, прыгаворы Гарпіны.Галавач.//перан. Працяглы гук, шум, гул і пад. Раптам грымнула, нібы стрэл гарматы — «ггу-уухх», і цяжкім стогнам аддалося ва ўсіх канцах лесу.Дуброўскі.З-пад снежнага куродыму ўзняўся працяглы стогн паваленага дрэва-асілка.Бядуля.
2.перан. Скарга, нараканне. Перад кім, ой, кім Расчыню душу? Стогн бяды, нуды У думках заглушу?Купала.З кожных вуснаў людскіх Хоча вырвацца крык, Стогн збалелай душы.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стогнм Stöhnen n -s, -, Gestöhn n -(e)s, Gestöhne n -s; Ächzen n -s, - (войканне, вохканне)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
енк, е́нку, мн. -і, -аў, м.
Працяглы жаласны стогн, выкліканы болем або вялікім горам.
Працяглы е. вырваўся з грудзей.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
праця́жны, -ая, -ае.
Пра гукі: які гучыць павольна, цягуча.
П. стогн.
П. гудок.
Працяжная песня.
|| наз.праця́жнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
groan1[grəʊn]n.стогн
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
а⁴, выкл.
Перадае здзіўленне, здагадку, прыпамінанне, прыкрасць, абурэнне, пагрозу, жах, адчай, боль і інш.
А, як відненька!
А, Максім, вось не пазнаў...
А, папалася!
А-а-а, — даносіўся стогн.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сто́енасць, ‑і, ж.
Уласцівасць стоенага. Іржанне коней, стогн зямлі, Нямая стоенасць рыданняў...Гаўрусёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)