сплюснуты - Пошук

сплю́снуты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сплю́снуты	сплю́снутая	сплю́снутае	сплю́снутыя
Р.	сплю́снутага	сплю́снутай сплю́снутае	сплю́снутага	сплю́снутых
Д.	сплю́снутаму	сплю́снутай	сплю́снутаму	сплю́снутым
В.	сплю́снуты (неадуш.) сплю́снутага (адуш.)	сплю́снутую	сплю́снутае	сплю́снутыя (неадуш.) сплю́снутых (адуш.)
Т.	сплю́снутым	сплю́снутай сплю́снутаю	сплю́снутым	сплю́снутымі
М.	сплю́снутым	сплю́снутай	сплю́снутым	сплю́снутых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сплю́снуты

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сплю́снуты	сплю́снутая	сплю́снутае	сплю́снутыя
Р.	сплю́снутага	сплю́снутай сплю́снутае	сплю́снутага	сплю́снутых
Д.	сплю́снутаму	сплю́снутай	сплю́снутаму	сплю́снутым
В.	сплю́снуты (неадуш.) сплю́снутага (адуш.)	сплю́снутую	сплю́снутае	сплю́снутыя (неадуш.) сплю́снутых (адуш.)
Т.	сплю́снутым	сплю́снутай сплю́снутаю	сплю́снутым	сплю́снутымі
М.	сплю́снутым	сплю́снутай	сплю́снутым	сплю́снутых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сплю́снуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сплю́снуты	сплю́снутая	сплю́снутае	сплю́снутыя
Р.	сплю́снутага	сплю́снутай сплю́снутае	сплю́снутага	сплю́снутых
Д.	сплю́снутаму	сплю́снутай	сплю́снутаму	сплю́снутым
В.	сплю́снуты (неадуш.) сплю́снутага (адуш.)	сплю́снутую	сплю́снутае	сплю́снутыя (неадуш.) сплю́снутых (адуш.)
Т.	сплю́снутым	сплю́снутай сплю́снутаю	сплю́снутым	сплю́снутымі
М.	сплю́снутым	сплю́снутай	сплю́снутым	сплю́снутых

Кароткая форма: сплю́снута.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сплю́снуты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад сплюснуць.

2. у знач. прым. Сплюшчаны (у 2 знач.). Сплюснутая шына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пло́мба, -ы, мн. -ы, -мб і -мбаў, ж.

1. Бляшаная пласцінка або сплюснуты кавалачак свінцу ці іншага матэрыялу, якімі апячатваюць розныя прадметы, тавары.

Таможная п.

2. Пластычнае рэчыва, якім закладваецца поласць сапсаванага зуба.

П. вывалілася.

|| прым. пло́мбавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Плашчы́ца, плошчы́ця (płoščyća) ’клоп’ (Тарн.), параўн. польск. сілез. płoščyca, płoščka ’тс’; ст.-польск. płoszczyca (< *plosčica, Банькоўскі, 2, 628). Да плоскі, пласкі ’сплюснуты’, параўн. блашчыца ’клоп’ (гл.), параўн. яшчэ ст.-рус. площица ’клоп’, якое Німчук (Давньорус., 222) выводзіць з плоск‑ыи.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Verbum