святаро́ў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. святаро́ў святаро́ва святаро́ва святаро́вы
Р. святаро́вага святаро́вай
святаро́вае		 святаро́вага святаро́вых
Д. святаро́ваму святаро́вай святаро́ваму святаро́вым
В. святаро́ў (неадуш.)
святаро́вага (адуш.)		 святаро́ву святаро́ва святаро́вы (неадуш.)
святаро́вых (адуш.)
Т. святаро́вым святаро́вай
святаро́ваю		 святаро́вым святаро́вымі
М. святаро́вым святаро́вай святаро́вым святаро́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

свята́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. свята́р святары́
Р. святара́ святаро́ў
Д. святару́ святара́м
В. святара́ святаро́ў
Т. святаро́м святара́мі
М. святару́ святара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мі́тра, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Галаўны ўбор прадстаўнікоў вышэйшага духавенства і некаторых заслужаных святароў, які надзяваецца ў час набажэнства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прападо́бнасць, -і, ж.

У праваслаўнай царкве: тытулаванне святароў, іераманахаў, іерэяў, пратаіерэяў (у спалучэнні з займеннікамі «ваша», «іх», «яго»).

Ваша п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

skullcap [ˈskʌlkæp] n. ярмо́лка; цюбеце́йка; капту́рык; скуфе́йка (у святароў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

семіна́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

Назва некаторых спецыяльных сярэдніх навучальных устаноў.

Настаўніцкая с. (для падрыхтоўкі настаўнікаў; уст.). Духоўная с. (для падрыхтоўкі святароў).

|| прым. семіна́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цэлебрава́ць

‘(пра святароў) праводзіць службу (цэлебраваць літургію)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цэлябру́ю цэлябру́ем
2-я ас. цэлябру́еш цэлябру́еце
3-я ас. цэлябру́е цэлябру́юць
Прошлы час
м. цэлебрава́ў цэлебрава́лі
ж. цэлебрава́ла
н. цэлебрава́ла
Загадны лад
2-я ас. цэлябру́й цэлябру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час цэлябру́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Tonsúr

f -, -en танзу́ра (у каталіцкіх святароў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Тату́р ’шырокі шыты золатам пояс’ (Ласт.). Параўн. рус. дыял. татау́р ’шырокі пояс’, ст.-рус. татауръ ’баярскі пояс, пояс святароў, манахаў; скураны пояс’, якое з манг. tata‑ɣur ’папруга, лейцы’ (Фасмер, 4, 27; Анікін, 540).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Kalótte

f -, -n

1) кру́глая ша́пачка, ярмо́лка, фе́ска; п’ю́шка (круглая шапачка ў каталіцкіх святароў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)