Сада́м

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Сада́м Сада́мы
Р. Сада́ма Сада́маў
Д. Сада́му Сада́мам
В. Сада́ма Сада́маў
Т. Сада́мам Сада́мамі
М. Сада́ме Сада́мах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

*Садам, са́дом (сесці) ’сесці на доўгі час, не ўстаючы’ (ТС). Творны склон ад назоўніка сад ’сядзенне’ < садзіць, сесці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Хусейн Садам

т. 17, с. 76

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

са́д

‘установа’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. са́д сады́
Р. са́да садо́ў
Д. са́ду сада́м
В. са́д сады́
Т. са́дам сада́мі
М. са́дзе сада́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

са́д

‘участак зямлі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. са́д сады́
Р. са́ду садо́ў
Д. са́ду сада́м
В. са́д сады́
Т. са́дам сада́мі
М. са́дзе сада́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

я́слі-сад

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. я́слі-сад я́слі-сады́
Р. я́сляў-са́да я́сляў-садо́ў
Д. я́слям-са́ду я́слям-сада́м
В. я́слі-сад я́слі-сады́
Т. я́слямі-са́дам я́слямі-сада́мі
М. я́слях-са́дзе я́слях-сада́х

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сад-я́слі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сад-я́слі сады́-я́слі
Р. са́да-я́сляў садо́ў-я́сляў
Д. са́ду-я́слям сада́м-я́слям
В. сад-я́слі сады́-я́слі
Т. са́дам-я́слямі сада́мі-я́слямі
М. са́дзе-я́слях сада́х-я́слях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ві́ла, -ы, мн. -ы, віл, ж.

Багаты дом з садам, паркам (звычайна загарадны).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Сады́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сады́
Р. Садо́ў
Д. Сада́м
В. Сады́
Т. Сада́мі
М. Сада́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

асе́лішча, -а, н. мн. -ы, -аў.

1. Месца, занятае будынкамі, садам, агародам; сядзіба.

Ранейшае а.

2. Прытулак; месца жыхарства.

Не мець сталага а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)