ра́ніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ра́ніца ра́ніцы
Р. ра́ніцы ра́ніц
Д. ра́ніцы ра́ніцам
В. ра́ніцу ра́ніцы
Т. ра́ніцай
ра́ніцаю		 ра́ніцамі
М. ра́ніцы ра́ніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ра́ніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Час сутак ад канца ночы да пачатку дня, першыя гадзіны дня.

|| памянш. ра́нічка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

◊

Добрай раніцы! — ранішняе прывітанне пры сустрэчы.

|| прым. ра́нішні, -яя, -яе.

Ранішняя зарадка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ра́ніца ж. у́тро ср.;

ко́жную ~цу — ка́ждое у́тро; по утра́м;

пад ~цу — к утру́; под у́тро;

наза́ўтра ~цай — на у́тро;

аднае́ ~цы — как-то у́тром;

◊ до́брай ~цы! — до́брое у́тро!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ра́ніца, ‑ы, ж.

Час сутак ад канца ночы да пачатку дня, першыя гадзіны дня. Сонечная раніца. Халодная раніца. □ — Хто там? — запытаў айцец Баніфацый. — Пусціце перабыць ноч да раніцы, — пачулася ў адказ. Чарнышэвіч. Вёска .. дыміла кожную раніцу дымком сваіх каміноў. Чорны.

•••

Добрай раніцы! — ранішняе прывітанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«Раніца»,

моладзевы часопіс.

т. 13, с. 306

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Раніца»,

літаратурная газета.

т. 13, с. 306

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Раніца»,

газета, выдавалася ў Берліне.

т. 13, с. 306

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Раніца»,

газета для дзяцей і падлеткаў.

т. 13, с. 306

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ра́ніца ж Mórgen m -s, -; Frühe f -;

ко́жную ра́ніцу jéden Mórgen;

пад ра́ніцу gégen Mórgen;

до́брай ра́ніцы! gúten Mórgen!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ра́ніца ’першыя гадзіны дня, самы пачатак дня’ (ТСБМ, Бяльк., Шат., Сл. ПЗБ, Станк.), ра́нніца ’ранні час, ранак’, параўн. ст.-бел. ранина ’ранак’ (XVI ст.; Карскі 2-3, 28). Арэальнае ўтварэнне ад рана (гл.), параўн. у іншых славянскіх мовах: серб. ранѝца ’ранняя чарэшня’, славен. ranica ’ранняя расліна ці плод’, ranina ’ранні вінаград’ і інш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)