пістале́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

Агнястрэльная зброя з кароткім ствалом для стральбы на кароткую адлегласць.

|| прым. пістале́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пістале́т м. пистоле́т;

◊ трыма́ць хвост пістале́там — держа́ть хвост пистоле́том

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пістале́т, ‑а, М ‑леце, м.

Агнястрэльная зброя з кароткім ствалом для стральбы на кароткую адлегласць. З сабою .. [мужчына] носіць, апрача вінтоўкі, па пісталету ў кожнай кішэні, гранаты. Паслядовіч.

[Фр. pistolet.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пістале́т м вайск Pistóle f -, -n (скар Pist.);

пістале́т-кулямёт Maschínenpistole f (скар MPi);

сігна́льны пістале́т Léuchtpistole f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Пісталет, пістоле́т, пістоль, пістоля ’агнястрэльная зброя з кароткім ствалом’ (ТСБМ, Яруш., Бес., Касп.), ’дурны, сляпы’ (Нас.), ст.-бел. пистолетъ, пиштолетъ ’тс’ (з 1616 г.) запазычана са ст.-польск. pistolet, якое з франц. pistolet ’тс’. Аднак пістоль, пістоля узыходзіць да ст.-чэш. pišťala (са слэнгу гусітаў у XVI ст.) < písčala, píščela, píščel ’музычны інструмент’ і ’агнястрэльная зброя’; гэтае слова ў XV ст. запазычылі немцы (pitschal, pitschole, petstole) і слова (ужо *pitstol) перайшло ў франц. мову як pistolet — памяншальная форма ў сувязі з тым, што ў франц. мове pistole абазначае ’залатая манета’. У XVI ст. pišťala пранікла ў Польшчу (piszczel), у канцы XVII ст. — і ў Расію, а таксама ў іншыя краіны. Раманісты (Штрэкель, AfslPh, 26, 408; Меер–Любке, 542) выводзілі франц. pistolet з італ. pistola, а апошняе — з назвы горада Pistola ў Таскане. Гэтаксама і Варш. сл., 4, 210. Васэрцыер (173) у якасці крыніцы запазычання прыводзіць італ. pistolese ’паляўнічы нож з Пістоі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бра́ўнінг, -а, мн. -і, -аў, м.

Аўтаматычны пісталет невялікіх памераў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

тайні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Месца для хавання чаго-н.

Хаваць пісталет у тайніку.

2. перан. Самае запаветнае, патаемнае месца чаго-н.

У тайніках душы.

|| прым. тайніко́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

pistol [ˈpɪstl] n. пістале́т;

a starting pistol ста́ртавы пістале́т;

a pistol shot стрэл з пістале́та

♦

hold a pistol to one’s head прымуша́ць зрабі́ць (што-н.) пагро́замі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пистоле́т пістале́т, -та м.;

◊

держа́ть хвост пистоле́том трыма́ць хвост абара́нкам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Ва́льтэр ’пісталет’ (КЭС). З ням. Walter ’марка зброі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)