прыўно́сіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыўно́шу прыўно́сім
2-я ас. прыўно́сіш прыўно́сіце
3-я ас. прыўно́сіць прыўно́сяць
Прошлы час
м. прыўно́сіў прыўно́сілі
ж. прыўно́сіла
н. прыўно́сіла
Загадны лад
2-я ас. прыўно́сь прыўно́сьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыўно́сячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыўно́сіць сов. привноси́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыўно́сіць, ‑ношу, ‑носіш, ‑носіць.

Незак. да прыўнесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыўне́сці, прыўно́сіць ergänzend hinéinbringen*;

прыўне́сці зво́нку von áußen herántragen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыўне́сці, -нясу́, -нясе́ш, -нясе́; -нясём, -несяце́, -нясу́ць; -нёс, -не́сла; -нясі́; -не́сены; зак., што і ў што.

Уключыць, унесці што-н. дадатковае, пабочнае.

Рэчаіснасць прыўнесла ў жыццё многа змен.

|| незак. прыўно́сіць, -о́шу, -о́сіш, -о́сіць.

|| наз. прыўнясе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

привноси́ть несов. прыўно́сіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыўно́сіцца, ‑сіцца; незак.

Зал. да прыўносіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыўнясе́нне, ‑я, н.

Кніжн. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыўносіць — прыўнесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

журбо́ціць

‘выклікаць у каго-небудзь журбу; прыўносіць журбу ў што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. журбо́чу журбо́цім
2-я ас. журбо́ціш журбо́ціце
3-я ас. журбо́ціць журбо́цяць
Прошлы час
м. журбо́ціў журбо́цілі
ж. журбо́ціла
н. журбо́ціла
Загадны лад
2-я ас. журбо́ць журбо́цьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час журбо́цячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Піва́к ’п’яніца’ (Ян.), ’піток’ (ТС). Да піва́ць — дзеяслоў шматразовага дзеяння ад піць (гл.). Суфікс ‑ак з экспрэсіяй зніжанасці прыўносіць значэнне назвы асобы па схільнасці да адпаведнага дзеяння.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)