прыя́целька
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыя́целька |
прыя́целькі |
| Р. |
прыя́целькі |
прыя́целек |
| Д. |
прыя́цельцы |
прыя́целькам |
| В. |
прыя́цельку |
прыя́целек |
| Т. |
прыя́целькай прыя́целькаю |
прыя́целькамі |
| М. |
прыя́цельцы |
прыя́цельках |
Іншыя варыянты:
пры́яцелька.
Крыніцы:
krapivabr2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пры́яцелька
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пры́яцелька |
пры́яцелькі |
| Р. |
пры́яцелькі |
пры́яцелек |
| Д. |
пры́яцельцы |
пры́яцелькам |
| В. |
пры́яцельку |
пры́яцелек |
| Т. |
пры́яцелькай пры́яцелькаю |
пры́яцелькамі |
| М. |
пры́яцельцы |
пры́яцельках |
Іншыя варыянты:
прыя́целька.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыя́целька ж., разг. прия́тельница; подру́га
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пры́яцелька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.
Жан. да прыяцель.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пры́яцелька ж. Fréundin f -, -nen, gúte Bekánnte
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пры́яцель, -я, мн. -і, -яў, м.
Блізка знаёмы чалавек, з якім устанавіліся сяброўскія адносіны.
Даўні п.
|| ж. пры́яцелька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.
|| прым. пры́яцельскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прия́тельница сябро́ўка, -кі ж., пры́яцелька, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
girl friend
сымпа́тыя f.; сябро́ўка, пры́яцелька f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Тае́чка ’прыяцелька’ (Ласт.), ’сяброўка’ (Мат. Гом.), та́ічка ’таварышка, кума’ (Бяльк.). Гл. тайка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
przyjaciółka
ж. сяброўка, прыяцелька;
przyjaciółka od serca — сардэчная сяброўка, тайка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)