Прысма́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Прысма́кі
Р. Прысма́каў
Д. Прысма́кам
В. Прысма́кі
Т. Прысма́камі
М. Прысма́ках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прысма́кі, -аў, м.

1. Ласункі, а таксама ўвогуле смачныя, асабліва прыгатаваныя стравы.

Ласы на п.

2. Прыправа (разм.).

Страва з неабходнымі прысмакамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прысма́кі ед. нет

1. ла́комства; сла́сти; разносо́лы;

2. припра́ва ж.;

даба́віць ~каў — доба́вить припра́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысма́кі, ‑аў; адз. прысмак, ‑а, м.

1. Ласункі, салодкае. Старая служанка прынесла віно і драўляную талерку з сушаным інжырам і рознымі яшчэ прысмакамі. Самуйлёнак. У мяне няма прысмакаў, Ані мёду, ані маку, Ні цукерак, ні пячэння, Ні пірожных, ні варэння... Муравейка. // Смачныя, асабліва прыгатаваныя стравы. Круглы стол быў рассунуты на ўсю хату: на ім стаялі розныя прысмакі, а Іра, як гаспадыня, усё насіла і насіла. Сабаленка. — А ці есць цар прэжаны гарох? — пытаўся Міколка пра свой найлепшы прысмак. Лынькоў.

2. Разм. Прыправа. Далей да цукровага цеста, як сказалі б хатнія гаспадыні, трэба дабавіць розныя прысмакі. Рунец. Не даварыўшы, панюхаў і выліў цудоўную страву з усімі прысмакамі пад лазовы куст. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысма́кі мн Náschwerk n -(e)s, Léckerbissen m -s, -;

◊ дзе мно́га прысма́к, там згра́я саба́к ≅ síedet der Topf, so blüht die Fréundschaft

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прысма́к

‘ласункі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прысма́к прысма́кі
Р. прысма́ка прысма́каў
Д. прысма́ку прысма́кам
В. прысма́к прысма́кі
Т. прысма́кам прысма́камі
М. прысма́ку прысма́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ласу́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.

1. Што-н. вельмі смачнае; улюбёная страва.

2. звычайна мн. (ласу́нкі, -аў). Кандытарскія вырабы, салодкае, прысмакі.

Пачаставаць дзяцей ласункамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

delicacy [ˈdelɪkəsi] n.

1. вы́танчанасць, то́нкасць, даліка́тнасць

2. далікатэ́с; прысма́кі; ласу́нак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

flavoring

[ˈfleɪvərɪŋ]

n.

прыпра́ва f., прысма́кі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

цуке́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цукеркі. Цукерачная абгортка. □ Любіў яшчэ Жэня хадзіць на цукерачную фабрыку «Рэнэме», якая калісьці вырабляла розныя прысмакі для царскага двара. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)