пратэста́нцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пратэста́нцкі |
пратэста́нцкая |
пратэста́нцкае |
пратэста́нцкія |
| Р. |
пратэста́нцкага |
пратэста́нцкай
пратэста́нцкае |
пратэста́нцкага |
пратэста́нцкіх |
| Д. |
пратэста́нцкаму |
пратэста́нцкай |
пратэста́нцкаму |
пратэста́нцкім |
| В. |
пратэста́нцкі (неадуш.)
пратэста́нцкага (адуш.) |
пратэста́нцкую |
пратэста́нцкае |
пратэста́нцкія (неадуш.)
пратэста́нцкіх (адуш.) |
| Т. |
пратэста́нцкім |
пратэста́нцкай
пратэста́нцкаю |
пратэста́нцкім |
пратэста́нцкімі |
| М. |
пратэста́нцкім |
пратэста́нцкай |
пратэста́нцкім |
пратэста́нцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пратэста́нцкі рел. протеста́нтский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пратэста́нцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пратэстанта (у 1 знач.), да пратэстантызму. Пратэстанцкая царква.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пратэста́нцкі рэл. protestántisch
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пратэстанты́зм, -у, м.
Назва хрысціянскіх веравучэнняў, якія адкалоліся ў сувязі з Рэфармацыяй 16 ст. ад каталіцызму.
|| прым. пратэста́нцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пратэста́нт², -а, М -нце, мн. -ы, -аў м.
Паслядоўнік пратэстантызму.
|| ж. пратэста́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. пратэста́нцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хрысція́нска-пратэста́нцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хрысція́нска-пратэста́нцкі |
хрысція́нска-пратэста́нцкая |
хрысція́нска-пратэста́нцкае |
хрысція́нска-пратэста́нцкія |
| Р. |
хрысція́нска-пратэста́нцкага |
хрысція́нска-пратэста́нцкай
хрысція́нска-пратэста́нцкае |
хрысція́нска-пратэста́нцкага |
хрысція́нска-пратэста́нцкіх |
| Д. |
хрысція́нска-пратэста́нцкаму |
хрысція́нска-пратэста́нцкай |
хрысція́нска-пратэста́нцкаму |
хрысція́нска-пратэста́нцкім |
| В. |
хрысція́нска-пратэста́нцкі (неадуш.)
хрысція́нска-пратэста́нцкага (адуш.) |
хрысція́нска-пратэста́нцкую |
хрысція́нска-пратэста́нцкае |
хрысція́нска-пратэста́нцкія (неадуш.)
хрысція́нска-пратэста́нцкіх (адуш.) |
| Т. |
хрысція́нска-пратэста́нцкім |
хрысція́нска-пратэста́нцкай
хрысція́нска-пратэста́нцкаю |
хрысція́нска-пратэста́нцкім |
хрысція́нска-пратэста́нцкімі |
| М. |
хрысція́нска-пратэста́нцкім |
хрысція́нска-пратэста́нцкай |
хрысція́нска-пратэста́нцкім |
хрысція́нска-пратэста́нцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
протеста́нтский рел. пратэста́нцкі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
па́стар, -а, мн. -ы, -аў, м.
Пратэстанцкі святар.
|| прым. па́старскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)