пратэста́нцкі рэл. protestántisch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

protestántisch

a пратэста́нцкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ev.

= evangelisch – евангельскі; пратэстанцкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

усяле́нскі ökuménisch; Welt-;

усяле́нскі сабо́р ökuménisches Konzíl (праваслаўны, каталіцкі); Wéltkirchenkonferenz f -, -en (пратэстанцкі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

evangelic

[,i:vænˈdʒəlɪk]

1.

adj.

1) эва́нгельскі, эвангелі́чны

2) пратэста́нцкі

2.

n.

пратэста́нт -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Protestant

[ˈprɑ:tɪstənt]

1.

n.

пратэста́нт -а m.

2.

adj.

1) пратэста́нцкі

2) protestant — які́ пратэсту́е

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

preacher

[ˈpri:tʃər]

n.

1) прапаве́днік -а m.

2) духо́ўнік -а m., пратэста́нцкі духо́ўнік, па́стар -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

minister

[ˈmɪnɪstər]

1.

n.

1) міні́стар -ра m.

2) пратэста́нцкі духаўні́к, па́стар -а m.

3) выкана́ўца -ы m.; слуга́-і́ m.

2.

v.t.

дагляда́ць (хво́рых і пад.); служы́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)