пратэста́нт², -а, М -нце, мн. -ы, -аў м.

Паслядоўнік пратэстантызму.

|| ж. пратэста́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. пратэста́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)