праплыва́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. праплыва́ю праплыва́ем
2-я ас. праплыва́еш праплыва́еце
3-я ас. праплыва́е праплыва́юць
Прошлы час
м. праплыва́ў праплыва́лі
ж. праплыва́ла
н. праплыва́ла
Загадны лад
2-я ас. праплыва́й праплыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час праплыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праплыва́ць несов.

1. в разн. знач. проплыва́ть;

2. перен. (миновать) протека́ть;

1, 2 см. праплы́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праплыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да праплысці, праплыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праплы́сці і праплы́ць, -ыву́, -ыве́ш, -ыве́; -ывём, -ывяце́, -ыву́ць; -ы́ў, -ыла́, -ло́; -ыві; зак.

1. што. Плывучы (гл. плысці, плыць у 1—4 знач.), пераадолець якую-н. адлегласць або мінуць.

П. пяцьсот метраў. П. востраў.

У паветры праплыў дырыжабль.

2. перан. Прайсці важнай, плаўнай паходкай (разм., жарт).

Жанчына праплыла па пакоі.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Прайсці, перанесціся, ідучы адно за другім.

Перад вачамі праплылі малюнкі дзяцінства.

|| незак. праплыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праплыва́ць, праплы́сці, праплы́ць

1. dúrchschwimmen* vi (h, s) (пад чым-н. únter D); vorbéischwimmen* vi (s) (міма чаго-н. an D); (éine Strécke) schwímmen* vi (s) (пэўную адлегласць);

2. разм. (важна прайсці) vorüberschweben vi (s), vorbéiziehen* vi (s), vorbéigleiten* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шлюзава́цца, ‑зуецца; незак.

1. Праходзіць, праплываць праз шлюз, шлюзы (у 1 знач.).

2. Зал. да шлюзаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przepływać

незак. праплываць; пераплываць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dúrchsegeln

vt праплыва́ць (на парусным судне)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sail by, sail past, sail through

праплыва́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Плы́нуць ’працякаць, цячы’, ’плысці’, ’праносіцца (аб слове)’ (Нас.; смарг., Сл. ПЗБ), Да прасл. *plynǫti < *pluti > плыць, плысці (гл.). Магчымы пазнейшы ўплыў польск. płynąć ’праплываць, цячы’, ’бегчы’, ’лунаць’, ’імчацца на хвалях’, ’разносіцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)