Verbum

анлайнавы слоўнік

прадпі́сваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прадпі́сваць несов., в разн. знач. предпи́сывать; см. прадпіса́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадпі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прадпісаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадпіса́ць, -пішу́, -пі́шаш, -пі́ша; -пішы́; -пі́саны; зак., каму што і з інф.

1. Аддаць распараджэнне, загадаць (афіц.).

П. выехаць.

2. Паставіць у абавязак выконваць што-н. (кніжн.).

П. строгую дыету.

|| незак. прадпі́сваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадпіса́ць, прадпі́сваць vórschreiben* vt, ánordnen vt, verórdnen vt; verschréiben* vt (мед.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прадпі́свацца, ‑аецца; незак.

Зал. да прадпісваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

предпи́сывать несов.

1. (приказывать) зага́дваць, прадпі́сваць;

2. (назначать соблюдение чего-л.) прадпі́сваць; см. предписа́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

enjoin

[ɪnˈdʒɔɪn]

v.t.

1) зага́дваць, прадпі́сваць

2) Law забараня́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

vórschreiben

* vt зага́дваць, прадпі́сваць

ich lásse mir nichts ~ — я не дазво́лю сабо́й кама́ндаваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ordain [ɔ:ˈdeɪn] v.

1. пасвяча́ць (у духоўны сан)

2. fml прадпі́сваць, вызнача́ць у заканада́ўчым пара́дку; прадвызнача́ць;

Fate had ordained that she would never see London again. Ёй было наканавана ніколі больш не ўбачыць Лондан.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)