Verbum

ordain [ɔ:ˈdeɪn] v.

1. пасвяча́ць (у духоўны сан)

2. fml прадпі́сваць, вызнача́ць у заканада́ўчым пара́дку; прадвызнача́ць;

Fate had ordained that she would never see London again. Ёй было наканавана ніколі больш не ўбачыць Лондан.