назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| по́ўху |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| по́ўху |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
◊ даць по́ўху — дать затре́щину, отве́сить оплеу́ху
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
по́ўх
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| по́ўх | по́ўхі | |
| по́ўхаў | ||
| по́ўху | по́ўхам | |
| по́ўх | по́ўхі | |
| по́ўхам | по́ўхамі | |
| по́ўху | по́ўхах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
плю́ха
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
cuff2
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Трыву́х(а) (треву́ха, треву́х) ‘удар,
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
slap in the face
informal
а) абра́за, зьнява́га
б) апляву́ха,
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Плю́шка ’ўдар’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
оплеу́ха
дать оплеу́ху даць апляву́ху (по́ўху).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)