пнуць, пну, пнеш, пне; пнём, пняце́, пнуць; пні; незак. (разм.).

Тое, што і пяць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пну́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пну́ пнё́м
2-я ас. пне́ш пняце́
3-я ас. пне́ пну́ць
Прошлы час
м. пну́ў пну́лі
ж. пну́ла
н. пну́ла
Загадны лад
2-я ас. пні́ пні́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час пнучы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пнуць несов., см. пяць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пнуць, пну, пнеш, пне; пнём, пняце; незак.

Разм. Тое, што і пяць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пя́ць², пну, пнеш, пне; пнём, пняце́, пнуць; пні́; незак. (разм.).

Напружваць, напінаць.

Пінжак пне ў плячах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запя́ць, -пну́, -пне́ш, -пне́; -пнём, -пняце́, -пну́ць; -пні́; -пя́ты; зак., што (разм.).

Закрыць, завесіць.

З. вокны.

|| незак. запіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пя́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пну́ пнё́м
2-я ас. пне́ш пняце́
3-я ас. пне́ пну́ць
Прошлы час
м. пя́ў пя́лі
ж. пя́ла
н. пя́ла
Загадны лад
2-я ас. пні́ пні́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час пнучы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Плюрды́кнуць пнуць ’ударыць з размаху’ (Касп.). Гукапераймальнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перапіна́ць ’перагароджваць, перагарадзіць’ (ТСБМ, Маслен., ТС). Да пера- і пяць, пнуць ’ціснуць, нацягваць’, параўн. напіна́ць ’нацягваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

напя́ць, -пну́, -пне́ш, -пне́; -пнём, -пняце́, -пну́ць; напя́ў, -пя́ла; -пні́; -пя́ты; зак., што.

1. Нацягнуўшы, зрабіць тугім або туга замацаваць.

Н. лейцы.

Н. струны на скрыпцы.

2. Надзець што-н., нацягнуць (разм.).

Н. боты.

|| незак. напіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. напіна́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)