перевезти́ сов. пераве́зці, мног. папераво́зіць; см. перевози́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перевезти

Том: 24, старонка: 107.

img/24/24-107_0600_Перевезти.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

павазі́ць сов.

1. повози́ть, поката́ть;

2. свезти́, перевезти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напераво́зіць сов. (во множестве) перевезти́; (через реку — ещё) перепра́вить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераве́зці сов. перевезти́; (через реку и т.п. — ещё) перепра́вить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераве́зціся сов.

1. разг. перевезти́ свои́ ве́щи;

2. прост. перепра́виться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пераве́зці ’перавезці, даставіць што-небудзь транспартам на іншае месца’ (ТСБМ), укр. перевезти́, рус., ст.-рус. перевезти́ ’тс’, польск. przewieźć ’перавязці, правезці’, н.-луж. pśewjasć ’перавезці, перавесці’, в.-луж. přewjezć ’пераязджаць, перавезці (побач)’, чэш. převézt ’перавезці’, славац. previezť ’тс’, славен. prevésti ’перавесці’, серб.-харв. превѐсти ’перавезці’, ’перавесці’, балг. превозя ’перавезці’, ст.-слав. прѣвести ’перавезці’. Прасл. *pervezti, якое можна супаставіць з паралельным утварэннем лац. per‑vehěre ’правозіць, перавозіць’ (Трубачоў, Проспект, 70). Да пера- і везці (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

папераво́зіць сов. (о многом, о многих) перевезти́; (на другую сторону — ещё) перепра́вить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перавазі́ць сов.

1. (перевезти всё, всех) перевози́ть;

2. разг. (всех, многих) переката́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перепла́вить​II сов.

1. (по воде) перагна́ць, спла́віць;

2. перен. (тайком перевезти) разг. перапра́віць, спла́віць; см. переплавля́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)