пералама́ ць , -ламлю́ , -ло́ міш, -ло́ міць; -ламі; -лама́ ны; зак.
1. што . Зламаць напалам, на часткі.
П. палку.
2. што . Паламаць усё, многае.
Вецер пераламаў усе дрэвы.
3. перан. , каго-што . Перамяніць чый-н. характар, звычкі, паводзіны, прымусіць стаць іншым.
Гэтага чалавека цяжка п.
П. свой характар.
|| незак. перало́ мліваць , -аю, -аеш, -ае (да 1 і 3 знач. ) і перало́ мваць , -аю, -аеш, -ае (да 1 і 3 знач. ).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пералама́ ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час
адз.
мн.
1-я ас.
пераламлю́
перало́ мім
2-я ас.
перало́ міш
перало́ міце
3-я ас.
перало́ міць
перало́ мяць
Прошлы час
м.
пералама́ ў
пералама́ лі
ж.
пералама́ ла
н.
пералама́ ла
Загадны лад
2-я ас.
пераламі́
пераламі́ це
Дзеепрыслоўе
прош. час
пералама́ ўшы
Крыніцы:
dzsl2007 ,
krapivabr2012 ,
sbm2012 ,
tsblm1996 ,
tsbm1984 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пералама́ ць сов.
1. перелома́ ть;
ве́ цер ~ма́ ў дрэ́ вы — ве́ тер перелома́ л дере́ вья;
2. переломи́ ть;
п. па́ лку — перелома́ ть па́ лку;
3. перен. (перебороть, переменить ) переломи́ ть;
п. хара́ ктар — переломи́ ть хара́ ктер;
п. яго́ ўпа́ ртасць — переломи́ ть его́ упря́ мство
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пералама́ ць , ‑ламлю, ‑ломіш, ‑ломіць; заг. пераламі; зак.
1. што . Паламаць напалам, на часткі. Пераламаць палку. // Ударам пашкодзіць, перабіць (пра косці). Пераламаць руку. □ Як баліць спіна, здаецца — яе пераламалі ў паясніцы. Пташнікаў .
2. што . Паламаць усё, многае. Вецер пераламаў усе дрэвы.
3. што . Крута сагнуць. Пераламаць ліст кардону.
4. перан. ; каго-што . Перамяніць, зрабіць іншым (характар, звычкі, паводзіны і пад.). Максім з гэтага зрабіў вывад, што Таня і тут патрапіла пераламаць свой характар. Машара . Не знайшлі падыходу к чалавеку, не дапамаглі яму па-сапраўднаму пераламаць сябе. Казлоў .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пералама́ ць
1. (паламаць папалам ) entzwé ibrechen* аддз. vt ;
2. (паламаць усё ) (á lles) zerbré chen* vt [zerschlá gen* vt ]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Пералама́ ць (пырылома́ ты ) ’пераараць іржышча’ (стол. , Нар. лекс. ), пірілума́ ць (па́ хыту ) ’апрацаваць бараной адзін раз’ (Юрч. СНЛ ), пераламі́ цца ’пераламацца’ (Бяльк. ). Да пера- і лама́ ць (гл.), параўн. перамяша́ ць ’пераараць папар вясною’, перабіва́ ць ’баранаваць перад сяўбой’ і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перало́ мваць гл. пераламаць .
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перелома́ ть сов. (всё, многое) пералама́ ць , палама́ ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
переломи́ ть сов. , прям. , перен. пералама́ ць , зламі́ ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пералама́ ны , ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад пераламаць .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)