пералама́ць, -ламлю́, -ло́міш, -ло́міць; -ламі; -лама́ны; зак.

1. што. Зламаць напалам, на часткі.

П. палку.

2. што. Паламаць усё, многае.

Вецер пераламаў усе дрэвы.

3. перан., каго-што. Перамяніць чый-н. характар, звычкі, паводзіны, прымусіць стаць іншым.

Гэтага чалавека цяжка п.

П. свой характар.

|| незак. перало́мліваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 і 3 знач.) і перало́мваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пералама́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пераламлю́ перало́мім
2-я ас. перало́міш перало́міце
3-я ас. перало́міць перало́мяць
Прошлы час
м. пералама́ў пералама́лі
ж. пералама́ла
н. пералама́ла
Загадны лад
2-я ас. пераламі́ пераламі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пералама́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пералама́ць сов.

1. перелома́ть;

ве́цер ~ма́ў дрэ́вы — ве́тер перелома́л дере́вья;

2. переломи́ть;

п. па́лку — перелома́ть па́лку;

3. перен. (перебороть, переменить) переломи́ть;

п. хара́ктар — переломи́ть хара́ктер;

п. яго́ ўпа́ртасць — переломи́ть его́ упря́мство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пералама́ць, ‑ламлю, ‑ломіш, ‑ломіць; заг. пераламі; зак.

1. што. Паламаць напалам, на часткі. Пераламаць палку. // Ударам пашкодзіць, перабіць (пра косці). Пераламаць руку. □ Як баліць спіна, здаецца — яе пераламалі ў паясніцы. Пташнікаў.

2. што. Паламаць усё, многае. Вецер пераламаў усе дрэвы.

3. што. Крута сагнуць. Пераламаць ліст кардону.

4. перан.; каго-што. Перамяніць, зрабіць іншым (характар, звычкі, паводзіны і пад.). Максім з гэтага зрабіў вывад, што Таня і тут патрапіла пераламаць свой характар. Машара. Не знайшлі падыходу к чалавеку, не дапамаглі яму па-сапраўднаму пераламаць сябе. Казлоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пералама́ць

1. (паламаць папалам) entzwibrechen* аддз. vt;

2. (паламаць усё) (lles) zerbrchen* vt [zerschlgen* vt]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Пералама́ць (пырылома́ты) ’пераараць іржышча’ (стол., Нар. лекс.), пірілума́ць (па́хыту) ’апрацаваць бараной адзін раз’ (Юрч. СНЛ), пераламі́цца ’пераламацца’ (Бяльк.). Да пера- і лама́ць (гл.), параўн. перамяша́ць ’пераараць папар вясною’, перабіва́ць ’баранаваць перад сяўбой’ і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перало́мваць гл. пераламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перелома́ть сов. (всё, многое) пералама́ць, палама́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переломи́ть сов., прям., перен. пералама́ць, зламі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пералама́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пераламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)