пералама́ць сов.

1. перелома́ть;

ве́цер ~ма́ў дрэ́вы — ве́тер перелома́л дере́вья;

2. переломи́ть;

п. па́лку — перелома́ть па́лку;

3. перен. (перебороть, переменить) переломи́ть;

п. хара́ктар — переломи́ть хара́ктер;

п. яго́ ўпа́ртасць — переломи́ть его́ упря́мство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)