Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пераго́нI, -ну м., в разн. знач. перего́н;
п. жывёлы — перего́н скота́;
на ~не Мінск — Пу́хавічы — на перего́не Минск — Пу́ховичи
пераго́нII, -ну м., спец. обра́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пераго́н1, ‑у, м.
1.Дзеяннепаводледзеясл. пераганяць — перагнаць (у 1 знач.).
2. Участак чыгункі, шашы паміж дзвюма станцыямі, прыпынкамі. Жылі мы ў казарме на перагоне між станцыямі Магілёў і Лотва.Лынькоў.//узнач.прысл.пераго́намі. З перапынкамі. Свежы і мяккі пасля дажджу вецер дыхаў перагонамі, дрэвы то заціхалі, то неяк жаласна і раптоўна шалясцелі густым лісцем.Адамчык.
пераго́н2, ‑у, м.
1. Малако, абястлушчанае на сепаратары.
2. Прадукт адгонкі парай; адгон.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераго́нIIмспец Mágermilch f -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пераго́нIмс.-г. (жывёлы) Hinübertreiben n -s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Пераго́н ’участак чыгункі, шашы паміж дзвюма станцыямі’, ’малако, абястлушчанае на сепаратары’ (ТСБМ), параго́н ’тс’ (Сл. ПЗБ) — новыя словы, успрынятыя з рус. ці польск. моў, утвораныя паводле ўзору прасл.*per‑gonъ < *per‑ і gъnati > гнаць (гл.), параўн. пераго́н ’перавод пчол у іншы вулей’ (Нікан.), пераго́нка ’тс’ (Яруш.), укр.перегі́н ’доўгі шлях перапраўкі рэкрутаў з У краіны ў Расію’, рус.перего́н ’дарога, па якой гоняць скаціну’, польск.przegon, славац.priehon ’тс’, в.-луж.přehon ’прагон праз што-небудзь’, славен.pregòn ’праследаванне’, а таксама бел.перагон ’участак апрацаванай зямлі, пэўная адлегласць раллі’ (Касп.), перагонам ’перагонны дождж (з перапынкамі)’ (ЛА, 2).