Украінец Паўла Пятроўна

т. 16, с. 205

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Пе́тра-паўла ’божая кароўка, Coccinella septempunctata’ (брасл., ЛА, 1), Пётра–Паўла (міёр., брасл., З жыцця, 169). Другасна збліжаная з імёнамі апосталаў Пятра і Паўла назва, якую нельга адрываць ад бедрык ’тс’ (гл.) (Трубачоў, Этимология–1975, 12). Сюды ж пе́транка ’божая кароўка, Coccinella’ (Сцяшк. Сл.). Суфікс ‑ка, як у іншых ласкальных назвах насякомага: кароўка, андрэйка, бедарка, матрунка, кандратка і інш. (гл. Шаталава, З жыцця, 166–178). Параўн. пе́трык (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ружанская царква Пятра і Паўла і манастыр базыльян

т. 13, с. 434

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Па́вал

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Па́вал Па́ўлы
Р. Па́ўла Па́ўлаў
Д. Па́ўлу Па́ўлам
В. Па́ўла Па́ўлаў
Т. Па́ўлам Па́ўламі
М. Па́ўле Па́ўлах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Па́вел

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Па́вел Па́ўлы
Р. Па́ўла Па́ўлаў
Д. Па́ўлу Па́ўлам
В. Па́ўла Па́ўлаў
Т. Па́ўлам Па́ўламі
М. Па́ўле Па́ўлах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

геста́павец, ‑паўла, м.

Фашыст, які знаходзіўся на службе ў гестапа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cathedral [kəˈθi:drəl] n. сабо́р; кафедра́льны сабо́р;

St. Paul’s Cathedral сабо́р св. Па́ўла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

St Paul’s Cathedral [sntˌpɔ:lzkəˈθi:drəl] n. сабор Свято́га Паўла (галоўны сабор англіканскай царквы, Лондан)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́мах, ‑у, м.

Спец. Даўжыня кроку ў часе хады, бегу. Усім вымахам сваіх цыбатыя ног Шыпулька паімчаўся да Паўла Іванавіча. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пятро́ ’божая кароўка, Coccinella’ (ЛА, 1), пятра́‑па́ўла ’тс’ (брасл., Сл. ПЗБ), пятру́к ’тс’ (швянч., Сл. ПЗБ), пятру́шка ’тс’ (паст., Сл. ПЗБ; Жд.). Гл. пе́трык.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)