патрыва́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. патрыва́ю патрыва́ем
2-я ас. патрыва́еш патрыва́еце
3-я ас. патрыва́е патрыва́юць
Прошлы час
м. патрыва́ў патрыва́лі
ж. патрыва́ла
н. патрыва́ла
Загадны лад
2-я ас. патрыва́й патрыва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час патрыва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патрыва́ць сов., разг.

1. потерпе́ть;

~ва́й хвілі́ну — потерпи́ мину́тку;

2. продержа́ться;

паго́да яшчэ́ ~ва́е — пого́да ещё проде́ржится

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм.

1. Пацярпець. Заплакаў Дзяніска. — Я хачу есці. Ідзем дамоў. — Патрывай, Дзяніска, хвіліначку, патрывай, мой маленькі... Скора прыдзем да партызан, і яны ўсяго-ўсяго табе дадуць. Шамякін. — Галоўку напячэ, балець будзе, — вядзе сваё бабуля. — Нічога, патрываю, — адказвае ўнук. Юрэвіч.

2. Пратрымацца нейкі час. Падыходзіць чарга гаварыць мне. Маўчанне, якое патрывала нейкіх пяць-дзесяць хвілін, разрываецца дзедавай трубою: — Ды ты ж тое самае гаворыш, што і нашы. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патрыва́ць

1. (пацярпець) sich gedúlden; áushalten* vt;

патрыва́йце кры́шку háben Sie etwas Gedúld;

2. (пратрымацца) sich (éine Zeit lang) hálten* [beháupten]; dúrchhalten* vi, áushalten* vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Па́часаваць ’пачакаць’: у выразе пачасуй ’пачакай’ (пін., Сб. 1866, Нас.), рус. пск., цвяр. почасить ’пачакаць, патрываць з гадзінку’, серб.-харв. по̀часити ’тс’. Беларуска-руска-сербска-харвацкая ізалекса. Да па‑ і час (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

hold up

а) падтры́мваць, падпіра́ць

б) трыма́цца ў цане́, высо́ка цані́цца

в) пака́зваць; падня́ць уго́ру, каб паказа́ць

г) затрыма́ць сі́лаю і абрабава́ць

д) патрыва́ць, пратрыма́цца не́йкі час (напр. пра ве́цер)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пацярпе́ць

1. гл. патрываць;

2. (панесці страту і г. д.) (er)léiden* vt;

пацярпе́ць няўда́чу éine Schláppe erléiden*; misslíngen* (пра план, справу і г. д.);

пацярпе́ць стра́ты Verlúste davóntragen*;

пацярпе́ць паражэ́нне éine Níederlage erléiden*;

3. (дапусціць) zúlassen* vt; sich (D) etw. gefállen lássen*;

я гэ́тага не пацярплю́ ich lásse das nicht zu; ich lásse mir das nicht gefállen [bíeten]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)