паро́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паро́жны паро́жная паро́жнае паро́жныя
Р. паро́жнага паро́жнай
паро́жнае		 паро́жнага паро́жных
Д. паро́жнаму паро́жнай паро́жнаму паро́жным
В. паро́жны (неадуш.)
паро́жнага (адуш.)		 паро́жную паро́жнае паро́жныя (неадуш.)
паро́жных (адуш.)
Т. паро́жным паро́жнай
паро́жнаю		 паро́жным паро́жнымі
М. паро́жным паро́жнай паро́жным паро́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паро́жны, см. паро́жні

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паро́жны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і парожні. [Агата] рынулася назад у сенцы з парожным вядром і бразнула яго на лаўку. Крапіва. А дом, ён цягне. У мяне там цяпер толькі мачыха. А вось як падвярнулася машына на базе, — выпрасіў на нядзелю. Парожны не прыеду. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

empty

[ˈempti]

1.

adj.

1) паро́жны, паро́жні, пусты́ (ку́бак)

2) паро́жны, во́льны, незаня́ты (дом, пако́й)

3) вы́гружаны, паро́жны (карабе́ль)

2.

v.t.

апаражня́ць, спаражня́ць; выліва́ць, высыпа́ць

3.

v.i.

1) апаражня́цца, пусьце́ць (пра за́лю)

2) упада́ць, уліва́цца, уцяка́ць (пра раку́)

•

- an empty promise

- empty of dreams

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unoccupied

[ʌnˈɑ:kjəpaɪd]

adj.

незаня́ты; паро́жны, пусты́, без жыхаро́ў (дом); без заня́тку, бяз пра́цы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

úngeladen

I

a няпро́шаны, незапро́шаны

II

a

1) незара́джаны (пра зброю)

2) ненагру́жаны, паро́жны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

void

[vɔɪd]

1.

adj.

1) скасава́ны, несапра́ўдны

2) пусты́; паро́жны

3) незаня́ты, вака́нтны

2.

v.t.

1) анулява́ць, скасо́ўваць

2) апаражня́ць

3.

n.

пу́стка f.

•

- void of

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Парожні, парожны ’пусты, нічым не запоўнены’ (ТСБМ, Нас., Шат., Янк. БП), поро́жні ’пусты; нішчымны, не прыпраўлены’ (ТС), паро́жневаць ’быць не занятым’ (Нас.), порожнева́ти ’тс’ (Клім.). Рус., укр. поро́жний, ст.-рус. порожьнъ, польск. próżny. Аднакаранёвае са ст.-рус. пороздьнъ, ст.-слав. праздьнъ, в.-луж. prózdny, prózny, н.-луж. prozny, чэш. prázdný, славац. prázdny, серб.-харв. пра̑зни, славен. prázen, prázna, балг. пра́зен, пра́зден. Для ўсх.-слав. і польск. Фасмер (3, 330) узнаўляе прасл. porzdьnjo‑, для астатніх — porzdьnъ. Далейшыя і.-е. сувязі няпэўныя. Горшаль (SR, 5–7, 1954, 121) слав. porzdъ тлумачыць з pors‑do і лічыць роднасным хец. parš‑ ’бегчы’, герм. *ferzan ’аддаляць’, аналагічна слав. pustъ (гл. пусты): pustiti.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

hollow

[ˈhɑ:loʊ]

1.

adj.

1) пусты́, паро́жны, паро́жні

hollow tree — дуплі́стае дрэ́ва

2) глухі́ (пра го́лас, стогн)

3) няшчы́ры, хлусьлі́вы (абяца́ньні); пусты́, непава́жны

4) упа́лы (пра шчо́кі), запа́лы (пра во́чы)

5) гало́дны; худы́

2.

n.

1) пусто́е ме́сца; запа́дзіна, я́міна f.; выбо́іна f. (на даро́зе); дупло́ n. (у дрэ́ве)

2) лагчы́на f., лог -у m.

3.

v.t.

выдзёўбваць (дзі́рку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)