empty

[ˈempti]

1.

adj.

1) паро́жны, паро́жні, пусты́ у́бак)

2) паро́жны, во́льны, незаня́ты (дом, пако́й)

3) вы́гружаны, паро́жны (карабе́ль)

2.

v.t.

апаражня́ць, спаражня́ць; выліва́ць, высыпа́ць

3.

v.i.

1) апаражня́цца, пусьце́ць (пра за́лю)

2) упада́ць, уліва́цца, уцяка́ць (пра раку́)

- an empty promise

- empty of dreams

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)