unoccupied

[ʌnˈɑ:kjəpaɪd]

adj.

незаня́ты; паро́жны, пусты́, без жыхаро́ў (дом); без заня́тку, бяз пра́цы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)