папярэ́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. папярэ́чны папярэ́чная папярэ́чнае папярэ́чныя
Р. папярэ́чнага папярэ́чнай
папярэ́чнае
папярэ́чнага папярэ́чных
Д. папярэ́чнаму папярэ́чнай папярэ́чнаму папярэ́чным
В. папярэ́чны (неадуш.)
папярэ́чнага (адуш.)
папярэ́чную папярэ́чнае папярэ́чныя (неадуш.)
папярэ́чных (адуш.)
Т. папярэ́чным папярэ́чнай
папярэ́чнаю
папярэ́чным папярэ́чнымі
М. папярэ́чным папярэ́чнай папярэ́чным папярэ́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папярэ́чны см. папяро́чны;

сустрэ́чны і п. — встре́чный и попере́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папярэ́чны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і папярочны.

•••

Сустрэчны і папярэчны гл. сустрэчны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папярэ́чны Quer-; qurlaufend;

папярэ́чны разрэ́з Qurschnitt m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перпендыкуля́рна-папярэ́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перпендыкуля́рна-папярэ́чны перпендыкуля́рна-папярэ́чная перпендыкуля́рна-папярэ́чнае перпендыкуля́рна-папярэ́чныя
Р. перпендыкуля́рна-папярэ́чнага перпендыкуля́рна-папярэ́чнай
перпендыкуля́рна-папярэ́чнае
перпендыкуля́рна-папярэ́чнага перпендыкуля́рна-папярэ́чных
Д. перпендыкуля́рна-папярэ́чнаму перпендыкуля́рна-папярэ́чнай перпендыкуля́рна-папярэ́чнаму перпендыкуля́рна-папярэ́чным
В. перпендыкуля́рна-папярэ́чны (неадуш.)
перпендыкуля́рна-папярэ́чнага (адуш.)
перпендыкуля́рна-папярэ́чную перпендыкуля́рна-папярэ́чнае перпендыкуля́рна-папярэ́чныя (неадуш.)
перпендыкуля́рна-папярэ́чных (адуш.)
Т. перпендыкуля́рна-папярэ́чным перпендыкуля́рна-папярэ́чнай
перпендыкуля́рна-папярэ́чнаю
перпендыкуля́рна-папярэ́чным перпендыкуля́рна-папярэ́чнымі
М. перпендыкуля́рна-папярэ́чным перпендыкуля́рна-папярэ́чнай перпендыкуля́рна-папярэ́чным перпендыкуля́рна-папярэ́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

transverse [ˈtrænzvɜ:s] adj. tech. папярэ́чны;

a transverse section папярэ́чны разрэ́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ро́нжа

папярэчны брус плота’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ро́нжа
Р. ро́нжы
Д. ро́нжы
В. ро́нжу
Т. ро́нжай
ро́нжаю
М. ро́нжы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

попере́чный папяро́чны;

встре́чный и попере́чный сустрэ́чны і папярэ́чны; ко́жны, хто папа́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zwerch

a ко́сы, папярэ́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сустрэ́чны, -ая, -ае.

1. Які рухаецца насустрач.

С. цягнік.

С. вецер.

Ніхто з сустрэчных (наз.) не спыніўся.

2. Які адбываецца пры сустрэчы, пры руху з двух бакоў.

С. бой.

С. агонь.

3. Які даецца ў адказ на што-н.

С. план.

Першы сустрэчны — хто трапіцца, выпадковы.

Сустрэчны (наз.) і папярэчны — любы без разбору чалавек, усякі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)