Verbum

сустрэ́чны, -ая, -ае.

1. Які рухаецца насустрач. С. цягнік. С. вецер. Ніхто з сустрэчных (наз.) не спыніўся.

2. Які адбываецца пры сустрэчы, пры руху з двух бакоў. С. бой. С. агонь.

3. Які даецца ў адказ на што-н. С. план.

◊

Першы сустрэчны — хто трапіцца, выпадковы.

Сустрэчны (наз.) і папярэчны — любы без разбору чалавек, усякі.