сустрэ́чны, -ая, -ае.
1. Які рухаецца насустрач. С. цягнік. С. вецер. Ніхто з сустрэчных (
2. Які адбываецца пры сустрэчы, пры руху з двух бакоў. С. бой. С. агонь.
3. Які даецца ў адказ на што
Першы сустрэчны — хто трапіцца, выпадковы.
Сустрэчны (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)