Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ная́венареч. наяву́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ная́ве, прысл.
У рэчаіснасці, на самой справе. Міне год — паўтара, і ўсё, што было ў праекце архітэктара, паўстане наяве.Хадкевіч.Тышкевічу здалося, што ён быў заснуў і ўбачыў сон. Але голас гучаў наяве.Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ная́вепрысл. wáchend, im wáchen Zústand; in Wírklichkeit (усапраўднасці);
мро́іць ная́ве mit óffenen Áugen träumen;
сон ная́ве Wáchtraum m -(e)s, -träume
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
наяве
Том: 19, старонка: 373.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
Ная́ве ’сапраўды, на самай справе, у рэчаіснасці’ (ТСБМ), на́яве ’на вачах, увачавідкі’ (ТС), рус.ная́ве, наяви́, наяву́ ’на віду, яўна, бачна’, польск.na jawie ’не ў сне’, чэш.najevě ’адкрыта, яўна, у рэальнасці’, серб.-харв.на јави, балг.ная́ве ’не ў сне; яўна, адкрыта’, макед.најаве ’на віду, у рэальнасці’. Са спалучэння на і я́ве — месн. скл. назоўніка я́ва ’рэальнасць, рэчаіснасць’ (гл.), параўн. ст.-бел.наѧвѣ ў Евангеліі 1616 г. (Карскі 2-3, 76). Сюды ж ная́ўны ’прысутны, фактычны, існуючы’, ная́ўнасць ’існуючае ў рэальнасці; наяўнае ў пэўны момант’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
наяву́, прысл.
Тое, што і наяве.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наяву́нареч., см.ная́ве
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наяву́нареч.ная́ве; (в действительности) у сапра́ўднасці; (воочию) увачаві́дкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
