начха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. Чхаючы, запырскаць каго-, што-н.

2. перан. Выказаць пагарду да каго-, чаго-н. (разм.).

Н. мне на яго парады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

начха́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. начха́ю начха́ем
2-я ас. начха́еш начха́еце
3-я ас. начха́е начха́юць
Прошлы час
м. начха́ў начха́лі
ж. начха́ла
н. начха́ла
Загадны лад
2-я ас. начха́й начха́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час начха́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

начха́ць сов.

1. начиха́ть;

2. перен., прост. (наплевать) начиха́ть, начха́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Чхаючы, запырскаць каго‑, што‑н.

2. Разм. Выказаць пагарду да каго‑, чаго‑н. Ну прыйдзе ліха к нам, — Яго не пастрыножыш. Начхай ты на яго. Колас. Устае прад вачыма наш дзень — звычайны дзень простых людзей, што будуюць жыццё, тых людзей, каму, як той казаў, начхаць на запіскі на клямках. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начха́ць

1. ánniesen vt;

2. разм. (пагарджаць, не звяртаць увагі) sich (D) nichts (aus j-m, aus etw. D) máchen;

начха́ць! ich pfeif daráuf!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

начиха́ть сов., в разн. знач. начха́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

damn​1 [dæm] n. infml праклён

♦

not care a damn infml наплява́ць;

I don’t give a damn. Мне начхаць;

damn all infml (а)нічо́га;

He left me damn all. Ён мне анічога не пакінуў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fig

I [fɪg]

n.

1) фі́га f. (плод і дрэ́ва)

2) I don’t care a fig for your opinion — начха́ць мне на тваю́ ду́мку

II [fɪg]

1.

n., informal

1) убо́р -у m., стро́і pl., убра́ньне n.

2) стан -у m.; фо́рма f.

in full fig — у по́ўным убо́ры або́ рышту́нку

2.

v.t. (-gg-)

убіра́ць, выстро́йваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bimbać

bimba|ć

незак. разм. na kogo/co; z czego быць абыякавым да каго/чаго; не цікавіцца кім/чым; не звяртаць увагі на каго/што;

on sobie bimbać na wszystko — яму на ўсё начхаць;

bimbać sobie z aparatów słuchowych — ён сабе пасмейваецца са слыхавых апаратаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)