начха́ць
1. ánniesen vt;
2. разм (пагарджаць, не звяртаць увагі) sich (D) nichts (aus j-m, aus etw. D) máchen;
начха́ць! ich pfeif daráuf!
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)