начха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. Чхаючы, запырскаць каго-, што-н.

2. перан. Выказаць пагарду да каго-, чаго-н. (разм.).

Н. мне на яго парады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

начха́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. начха́ю начха́ем
2-я ас. начха́еш начха́еце
3-я ас. начха́е начха́юць
Прошлы час
м. начха́ў начха́лі
ж. начха́ла
н. начха́ла
Загадны лад
2-я ас. начха́й начха́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час начха́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

начха́ць сов.

1. начиха́ть;

2. перен., прост. (наплевать) начиха́ть, начха́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Чхаючы, запырскаць каго‑, што‑н.

2. Разм. Выказаць пагарду да каго‑, чаго‑н. Ну прыйдзе ліха к нам, — Яго не пастрыножыш. Начхай ты на яго. Колас. Устае прад вачыма наш дзень — звычайны дзень простых людзей, што будуюць жыццё, тых людзей, каму, як той казаў, начхаць на запіскі на клямках. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начиха́ть сов., в разн. знач. начха́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)