наста́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наста́ўлены наста́ўленая наста́ўленае наста́ўленыя
Р. наста́ўленага наста́ўленай
наста́ўленае		 наста́ўленага наста́ўленых
Д. наста́ўленаму наста́ўленай наста́ўленаму наста́ўленым
В. наста́ўлены (неадуш.)
наста́ўленага (адуш.)		 наста́ўленую наста́ўленае наста́ўленыя (неадуш.)
наста́ўленых (адуш.)
Т. наста́ўленым наста́ўленай
наста́ўленаю		 наста́ўленым наста́ўленымі
М. наста́ўленым наста́ўленай наста́ўленым наста́ўленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наста́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наста́ўлены наста́ўленая наста́ўленае наста́ўленыя
Р. наста́ўленага наста́ўленай
наста́ўленае		 наста́ўленага наста́ўленых
Д. наста́ўленаму наста́ўленай наста́ўленаму наста́ўленым
В. наста́ўлены (неадуш.)
наста́ўленага (адуш.)		 наста́ўленую наста́ўленае наста́ўленыя (неадуш.)
наста́ўленых (адуш.)
Т. наста́ўленым наста́ўленай
наста́ўленаю		 наста́ўленым наста́ўленымі
М. наста́ўленым наста́ўленай наста́ўленым наста́ўленых

Кароткая форма: наста́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наста́ўлены

1. наста́вленный;

2. вы́ставленный;

3. устремлённый;

4. насторо́женный;

5. насторо́женный, насторожённый, навострённый;

6. по́днятый;

7. поста́вленный;

1-7 см. наста́віць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наста́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад наставіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насторо́женный, насторо́жённый

1. прич. натапы́раны, наста́ўлены;

2. наста́ўлены; см. насторожи́ть;

3. прил. (напряжённо-внимательный) насцяро́жаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наста́вленный​I

1. наста́ўлены, мног. панастаўля́ны;

2. надто́чаны, мног. панадто́чваны; надста́ўлены;

3. наста́ўлены, накірава́ны; см. наста́вить​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pointed

[ˈpɔɪntəd]

adj.

1) во́страканцо́вы, сьпіча́сты

a pointed roof — сьпіча́сты дах

2) тра́пны

a pointed wit — тра́пны до́сьціп

3) наста́ўлены, накірава́ны на каго́-што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

натапы́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад натапырыць.

2. у знач. прым. Які стаіць тарчма, прыўзняты ўверх; настаўлены. Пісар снедаў, калі зайшоў да яго Каленік. Ён выцер салфеткай губы і натапыраныя кароткія вусы і ўтарапіўся вачыма ў госця. Галавач. Іду зводдаль імшарыны і пільна прыглядваюся да ўсялякай купінкі, да кожнага натапыранага лісця. Сачанка.

3. перан.; у знач. прым. Надзьмуты, незадаволены; раззлаваны. Цяпер яны стаялі каля пісьмовага стала ўсе: натапыраны Барушка, азадачаны Васіль Пятровіч, абыякавы Понтус і ціхамірная Ала. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Настаражы́ць ’наставіць пастку і пад.’, настарожаны ’настаўлены, напружаны’ (палес., Цыхун, вусн. паведамл.), параўн. укр. насторожи́ти ’падрыхтаваць да чаго-небудзь’, рус. насторожи́ть ’наставить, падрыхтаваць’, польск. nastrożyć ’наставіць пастку, паставіць вертыкальна; начапіць прынаду і г. д.’, чэш. nastražiti ’тс’, славац. nastražiť ’тс’. Усё да старажыць, стораж (гл.), параўн. сто́рож ’калок у пастцы, які ўтрымлівае яе ў раскрытым стане; нацягнуты шнурок у рыбалоўнай прыладзе і інш.’ (ТС), рус. насторо́жка ’пастка на звера’, на́сторож ’прынада ў пастцы’. Махэк₂ (390) раздзяляе па паходжанню словы са значэннем ’наставіць пастку і пад.’ ад слоў са значэннем ’наставіць вушы, насцярожыць’, узводзячы іх да *strěžiti (роднаснае літ. striegti, лат. striēgt ’ставіць прынаду’) і *storžiti ’насцярожыцца’. Гл. таксама Борысь, JP, 56, 1956, 124–127.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)