насторо́женный, насторо́жённый

1. прич. натапы́раны, наста́ўлены;

2. наста́ўлены; см. насторожи́ть;

3. прил. (напряжённо-внимательный) насцяро́жаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)